Netjes tussen de lijntjes schrijven, sierlijke lussen maken en natuurlijk alle letters keurig aan elkaar vast – schrijven was vroeger een hele kunst. Met lijntjespapier op de BelevenisTafel kunnen ouderen hun schrijfkunsten herontdekken. Een nostalgische manier om herinneringen op te halen aan het klaslokaal van vroeger … maar dan zonder de inktvlekken!
Tot in de jaren zestig had je een groot probleem als je linkhandig was. Schrijven hoorde je met de rechterhand te doen. Wie toch eigenwijs met links schreef, riskeerde een tik van de liniaal op de vingers. Met kroontjespennen en vulpennen werd er geoefend op schoonschrift, maar dat ging lang niet altijd zonder problemen. De inktpot kwam bijvoorbeeld vol propjes te zitten en daardoor kwamen er allemaal vlekken in je schrift. En natuurlijk werd er volop kattenkwaad uitgehaald: jongens plaagden meisjes door de punten van hun lange vlechten in de inktpot te dopen. De inkt moest er vervolgens uitgewassen of—tot groot verdriet—uitgeknipt worden.
Maar schrijven was meer dan een schoolse opdracht. Het was een vaardigheid waar je trots op kon zijn. Wie een mooi handschrift had, kreeg complimenten en bewonderende blikken. Er werd geoefend op uitnodigingen, gedichtjes en verslagen—altijd met uiterste precisie. Schrijven had iets bijzonders: het geduldige oefenen, het zorgvuldig vormen van letters en de voldoening als een bladzijde er eindelijk netjes uitzag.
Voor wie hier een leuke activiteit rondom wil organiseren, hebben wij een leuke tip: maak met AppMaker een kleurplaat van lijntjespapier op de BelevenisTafel. Hiermee kunnen ouderen hun schrijfkunsten herontdekken en herinneringen ophalen aan het klaslokaal van vroeger. Geen lekkende kroontjespennen meer, maar wel dat nostalgische gevoel van toen. Wie beleeft nog net zoveel plezier aan schrijven als vroeger?
